24 października 1989 podczas próby wytyczenia nowej drogi na południowej ścianie Lhotse zginął Jerzy Kukuczka. Kukuczka urodził się 24 marca 1948 roku w Katowicach.
Był drugim, po Reinholdzie Messnerze, człowiekiem na świecie, który skompletował koronę Himalajów i Karakorum. Dokonał tego jednak w znacznie lepszym stylu. Zdobycie wszystkich czternastu ośmiotysięczników zajęło mu 8 lat (Messnerowi 16). Na dziesięć ośmiotysięczników wszedł nowymi drogami, siedem zdobył w stylu alpejskim, cztery jako pierwszy zimą, jeden samotnie, aż sześć szczytów zdobył w niespełna 2 lata. Drogę po koronę rozpoczął 10 lat wcześniej w miejscu w którym zginął – pierwszym ośmiotysięcznikiem Kukuczki było Lhotse (8516 m n.p.m.), które zdobył 4 października 1979r.
Za swoje osiągnięcie w 1988 roku, podczas igrzysk olimpijskich w Calgary, Kukuczka i Messner zostali nagrodzeni Srebrnym Medalem Orderu Olimpijskiego
Najważniejsze osiągnięcia Kukuczki w Himalajach:
4 października 1979 – Lhotse – bez tlenu,
19 maja 1980 – Mount Everest – nowa droga
15 października 1981 – Makalu – nowa droga
30 lipca 1982 – Broad Peak
1 lipca 1983 – Gaszerbrum II- nowa droga, bez tlenu,
23 lipca 1983 – Gaszerbrum I – nowa droga, bez tlenu,
17 lipca 1984 – trawers całego masywu Broad Peak z wejściem na główny wierzchołek w stylu alpejskim z Wojciechem Kurtyką, bez wspomagania tlenem,
21 stycznia 1985 – Dhaulagiri – pierwsze zimowe wejście, bez tlenu,
13 lutego 1985 – Czo Oju – zimowe wejście, bez tlenu,
13 lipca 1985 – Nanga Parbat – nowa droga, bez tlenu,
11 stycznia 1986 – Kanczendzonga – pierwsze zimowe wejście,
8 lipca 1986 – K2 nową drogą (środkowym filarem południowej ściany – droga do dziś nie powtórzona) z Tadeuszem Piotrowskim (zginął w czasie zejścia), styl alpejski, bez wspomagania tlenem,
10 listopada 1986 – Manaslu – nowa droga, bez tlenu bez tlenu z Arturem Hajzerem
3 lutego 1987 – Annapurna I – pierwsze zimowe wejście, bez tlenu z Arturem Hajzerem
18 września 1987 – Sziszapangma – nowa droga, bez tlenu z Arturem Hajzerem