W skrócie - takie których obecność należy już brać na poważnie i np. nie łapać się za nie rękami z uszkodzoną skórą, albo przy jedzeniu.
Standardowy podział jest na cztery grupy. Poniżej wklejam krótkie wyjaśnienie (opis z University of Tasmania - akurat taki mi wyskoczył z googli).
https://www.utas.edu.au/research-admin/research-integrity-and-ethics-unit-rieu/biosafety/risk-groupsZwroć uwagę, że mowa jest o pracownikach labów - to jednak ludzie o statystycznie wyższym przygotowaniu i w większości stosujący procedury pracy w labie (jak choćby odpowiednie mycie rąk, używanie rękawiczek i okularów ochronnych itp.).
Ważne jest to że dla RG2 stosunkowo łatwo się zabezpieczyć, ale jeśli ma się z nimi kontakt to infekcje (to szerokie pojęcie) występują. Dlatego ich obecność w czymś co ma zapewnić czystość (gąbka do mycia) jest niestety niepokojąca.
Są podejrzenia, że wynika to z tego iż przeszły podobny proces jak te poddane antybiotykom - uodporniły się coraz bardziej na środki do mycia itp. Prawdopodobnie jak my byliśmy młodzi to zagrożenie z ich strony było niższe. Inna sprawa że wtedy łatwiej było leczyć problemy bakteryjne niż teraz - właśnie poprzez małe uodpornienie na antybiotyki.
Warto o tym myśleć przy dzieciach oraz szczególnie przy starszych osobach z obniżoną odpornością.
Przy okazji, skaleczone ręce przy wspinaniu, tak ze dwadzieścia lat temu właściwie wystarczyło zamagnezjować, obecnie nie jest to już takie skuteczne i warto oczyścić i zabezpieczyć.
Grupa ryzyka 1 (RG1): Niskie ryzyko indywidualne i społeczne. Jest mało prawdopodobne, aby te mikroorganizmy powodowały choroby.
Grupa ryzyka 2 (RG2): Umiarkowane ryzyko indywidualne, ograniczone ryzyko środowiskowe. Jest mało prawdopodobne, aby drobnoustroje te stanowiły znaczące zagrożenie dla pracowników laboratorium lub środowiska, ale narażenie może spowodować infekcję.
Grupa ryzyka 3 (RG3): Wysokie ryzyko indywidualne, ograniczone/umiarkowane ryzyko środowiskowe. Te mikroorganizmy zwykle powodują poważne choroby i mogą stanowić znaczne zagrożenie dla pracowników laboratorium, ale mogą stanowić jedynie umiarkowane ryzyko rozprzestrzeniania się w społeczności.
Grupa ryzyka 4 (RG4): Wysokie ryzyko indywidualne i wysokie ryzyko społeczne. Te mikroorganizmy zwykle powodują choroby zagrażające życiu i mogą być łatwo przenoszone. Skuteczne terapie zwykle nie są dostępne.
Grupy ryzyka są skorelowane z wymaganiami obiektu ochrony fizycznej (PC), tj. Organizmy RG2 powinny być używane wyłącznie w placówce PC2 (lub wyższej).
Brytan to my, nie miejsce.