Relacja z mistrzostw Słowacji w drytoolingu

O drytolowych zawodach w Bratysławie przeczytałam jakieś dwa tygodnie temu i od razu przyszło mi do głowy: „Czemu nie?”. Z początku chętnych polaków było 6, ostatecznie pojechaliśmy w trójkę: ja, Jędrek Jabłoński (KW Warszawa) i Damian Granowski (KW Kraków, drytooling.com.pl, GÓRY). Umówiliśmy się w Krakowie w piątkowe po południe skąd zabrało nas auto z kierowcą w stronę Słowacji. W sobotę rano udaliśmy się na podbój lezeckej steny K2. Rejestracja, wyskoczenie z 12 euro za start i mogliśmy już na spokojnie obejrzeć ścianę – a było co oglądać.

lezecka stena K2

Drogi eliminacyjne znajdowały się na piętrze w kąciku drytoolowym. O 9:30 zaczęła się prezentacja dróg:

droga nr 1 – pionik, na pierwszy rzut oka prosty. Nowością dla mnie były przykręcone płyty drewniane „jen na kopani”. Czyli rak wbić można, dziabek nie, a na krawędzi nie stajemy. Końcówka drogi polegała na przejściu na wiszący słup drewniany. Trudności drogi ok M5, pokonywana na wędkę.

droga nr 2 – pionik, zaciątko, przewieszenie, pionik. Podobnie jak „jedynka” wyglądała przystępnie. Wspinanie z dolną asekuracją, trudności ok M6-7

droga nr 3 – drewniane słupy. Pierwszy dwuczęściowy, drugi pojedynczy i trzeci dwuczęściowy. Organizatorzy oszczędzili nam na wpinkach – droga pokonywana na wędkę

droga nr 4 – oj syto, syto… Duże przewieszenie, chwyty daleko. Na pierwszy rzut oka wygląda kosmicznie, trudności ok M9, wspinanie z dołem.

Po starcie na wszystkich czterech drogach eliminacyjnych można było powspinać się na piątej drodze – bonusowej. Nie liczyła się ona w zawodach, a bonus polegał na walnięciu kielona wysokoprocentowego alkoholu przed wspinaniem ;-)

oglądanie dróg eliminacyjnych

Po prezentacji i szczegółowym opisie co wolno, a czego nie, organizatorzy podzielili nas na cztery grupy (trzy męskie, jedna damska). Około 10:00 rozpoczęły się eliminacje.

Pierwszy z naszej ekipy wspinał się Damian na drodze nr 1. Szybkie tempo wspinania i brak jakichkolwiek trudności utwierdziły nas w przekonaniu, że droga jest łatwa. Zaraz po Damianie startował Jędrek, który postanowił utrudnić sobie ostatni ruch i na wiszący słup wejść obracając się w prawo, a nie w lewo jak wszyscy. Po krótkiej walce z bujającą się drewnianą rzeczywistością dobił drugą dziabkę i zakończył drogę.

Po panach przyszła kolej na panie. Z początku złapał mnie mały stres jak to będzie: czy dziabki nie zjadą ze sztucznych chwytów i czy nie połamię podeszwy w rakobutach. Szybko jednak okazało się, że strach ma wielkie oczy. Raki wchodzą w drewniane płyty jak w masło, chwyty są zacne, a ostatnie ruchy nie sprawiają większych problemów. W ten sposób każdy z nas ma już jeden top. Nie wstyd będzie się w domu pokazać ;-)

droga nr 1

Po pierwszej drodze okazało się, że podział na grupy się rozmył, w związku z czym organizatorzy pozwolili na pewne rozluźnienie: każdy mógł startować w dowolnym momencie na dowolnie przez siebie wybranej drodze.

Wybrałam drogę nr 3 (bujające się drewienka), kierując się myślą, że trzeba iść póki jeszcze jest jakaś kora i drzewa nie są przedziabane całkowicie. Niezapomniane przeżycia mogę ująć w dwóch słowach: ja pierdolę. Raki nie chcą się wbijać, narzuca się haczenie pięty/łydki – ale zakaz (pieniek można najwyżej objąć kolanami po bokach, „na misiaczka”), dziaby wchodzą świetnie, ale wyciąganie to koszmar, kora i trociny sypią się do oczu (królestwo za gogle!!!) – jednym słowem rozpacz i ponury dramat. Po bardzo problematycznym starcie przechodzę przez pierwszą belkę. Zabijam dziaby w drugą – odjeżdża w lewo, a nogi zostawione na poprzedniej – w prawo. Nierówna to była walka… Udało się przejść drugą belkę, zabijam dziaby w trzecią i już wiem, że dupa blada. Długie szamotanie się na starcie pozbawiło mnie sił i teraz właśnie następuje odcięcie prądu objawiające się otwarciem dłoni. Słowem – zgon.

droga nr 3

W międzyczasie chłopaki postanowili uderzyć w drogę nr 2. Mimo kilku trudniejszych ruchów nie sprawiła żadnemu problemów. Obaj spokojnie doszli do topu.

droga nr 2, wspina się Jędrek

Po obserwacji mojej walki na drewnianych słupach – chwilowo postanowili ją odpuścić i przymierzyć się do drogi nr 4.

Czwórka u nikogo nie wzbudzała entuzjamzu. Długi ruch z odwróconego stein pullera, wejście w 9, wpinka, wejście w 4, kolejny daleki ruch, kilka normalnych i tuż pod stanowiskiem jakaś dystansowa abstrakcja.

Zaczeli gospodarze. Pierwszy zawodnik przebrnął przez dolne i środkowe trudności – została góra. Ustawił się, zgiął, nie sięgnął, wrócił, odpoczął, ustawił się, zgiął, nie sięgnął, wrócił, ustawił się, zgiął… interwały na dwóch ruchach. W końcu po ostrym dopingu dogiął do paska, sięgnął i dość szybko doszedł do topu. Wszystko fajnie, tylko kolega miał ok 1,9 m wzrostu…

Damian postanowił spróbować. Niestety – po zrobieniu trzeciej wpinki i ruchu do klamki – dziabka wyjechała z poprzedniego chwytu. Konsekwencje były dwie: złość Damiana za odpadnięcie przed trudnościami oraz rozcięta rakiem ręka asekurującego go Jędrka. Nic poważnego na szczęście.

droga nr 4, wspina się Damian

mimo wszystko jest ok

Ja w tym czasie postanowiłam wbić się w drogę nr 2. Bardzo przyjemne wspinanie i rzeczywiście łatwa droga.

droga nr 2, wspina się Olga

Jędrek do końca unikał konfrontacji z drogą nr 3. Postanowił wbić się w czwórkę. Z początku wyglądało nawet dobrze. Pierwsze trudności, daleki ruch, 9, wpinka, 4 i sięgnięcie dalej… no niestety. Mimo kilku prób Jędrek nie dał rady sięgnąć następnego chwytu i spadł w połowie drogi.

Powoli zbliżaliśmy się do końca eliminacji. Każdemu z nas została jedna droga. Panowie wbili się w drewniane słupy, do tego czasu już zupełnie obrane z kory. Ku mojemu wielkiemu zaskoczeniu – nie byli w stanie przejść drugiego. Obaj spadli z bardzo podobnej wysokości. Mnie została droga nr 4. Obserwując wcześniejsze zmagania chłopaków w drogę wbiłam się z myślą: byle dojść do trudności. I dokładnie tyle urobiłam.

droga nr 4, wspina się Olga

Wyniki po eliminacjach:

Výsledky kvalifikácia Ženy

 

Poradie Kval.	Meno	Priezvisko	Rok narodenia	Klub	Sponzor	Qual. 1	Qual. 2	Qual. 3	Qual. 4	Súčet bodov
1	Lucie	Hrozová	1988	HO Holešovice	Singing rock, Alpy extrem team,lezec, Mikov, Lexum evropská oční klinika	8,18	9,17	4,22	6,09	27,66
2	Martina	Kratochvílová	1993	HO Loko Brno	HUDY, Black Diamond, Direct Alpine, Triop	8,18	9,17	4,2	5,08	26,63
3	Olga	Kosek	1991	AKG Łódź, KWW		8,18	9,17	3,13	5,08	25,56
4	Maria	Soltesova	1984			8,172	8,16	2,6	3,061	21,993

 

Výsledky kvalifikácia Muži:

Poradie Kval.	Meno	Priezvisko	Rok narodenia	Klub	Sponzor	Qual. 1	Qual. 2	Qual. 3	Qual. 4	Súčet bodov
1.-4.	Radek	Lienerth	1978	HO Lokomotiva Brno	Direct Alpine, TRIOP, Rock Empire	8,18	9,17	4,22	9,16	30,73
1.-4.	Anton	Suchý	1978	Svit		8,18	9,17	4,22	9,16	30,73
1.-4.	Pavel	Vrtík	1976	Noční	HO Loko Brno	8,18	9,17	4,22	9,16	30,73
1.-4.	Jan	Straka	1981	HO Lokomotiva Brno	Stračena	8,18	9,17	4,22	9,16	30,73
5	Juraj	Svingal	1984	HK ABC Bratislava	ABC Food Machinery, 3Again, WTF	8,18	9,17	4,22	8,152	29,722
6	Ján	Svrček	1960	Šarpoš	Mammut,DMM,Garmont	8,18	9,17	4,22	6,092	27,662
7	Jozef	Leško	1985	ABC HK Bratislava		8,18	9,17	4,22	6,091	27,661
8	Emil	Fraštia	1971			8,18	9,17	4,22	6,09	27,66
9	Petr	Hartmann	1993	HK Polička		8,18	9,17	4,2	6,1	27,65
10	Jozef	Veselý	1985			8,18	9,17	4,19	5,09	26,63
11	Michal	Kuda	1978			8,18	9,17	3,15	6,09	26,59
12	Pavel	Šulák	1982	HO Lokomotíva Brno		8,18	9,17	3,13	6,091	26,571
13	Ladislav	Petráš	1982	HO Lokomotíva Brno		8,18	9,17	4,22	4,072	25,642
14.-15.	Marek	Radovský	1983	HK Prometeus Handlová		8,18	9,17	3,15	5,09	25,59
14.-15.	Ondřej	Straka	1993	HO Tesla Brno		8,18	9,17	3,15	5,09	25,59
16	Andrej	Harak	1981	HK Prometeus Handlová		8,18	9,17	3,13	5,08	25,56
17	Jedrzej	Jablonski	1987	KW Warszawa		8,18	9,17	2,1	6,091	25,541
18	Jakub	Rafajdus	1996			8,18	7,13	3,14	5,081	23,531
19	Damian	Granowski	1985	KW Kraków	drytooling.com.pl, GÓRY	8,18	9,17	2,11	3,06	22,52
20	Peter	Bugáň	1989	HO Sokol Žilina		8,172	6,112	3,14	5,08	22,504
21	Lukáš	Gubáni	1985	Alpin Club Lokomotiva Bratislava		8,18	6,112	1,04	4,07	19,402
22	Dominik	Korpas	1988			8,08	5,06	2,06	3,06	18,26
23	Martin	Gazdík	1988	AC Lokomotiva Bratislava		8,1	5,08	2,07	0	15,25
24	Andy	Kolárik	1979	HK Extrém		8,18	0	0	0	8,18

 

O godz. 17:00 odbyła się prelekcja Lucki Hrozovej, a o godz. 18:00 rozpoczęły się finały. Najpierw prezentacja zawodników, później oglądanie drogi, a dalej już część właściwa – wspinanie.

prezentacja finalistek

Droga finałowa miała 37 ruchów, długość ok 25-30m, a trudności M10-11. Droga była wspólna dla kobiet i mężczyzn – różniła się jedynie startem. Przed dojściem do ściany panowie mieli do pokonania kilkumetrową luźno zawieszoną deskę z powierconymi dziurami, czyli kilka czwórek i dziewiątek i dopiero właściwe wspinanie.

Kolejność startów ułożona była w sposób następujący: czterech panów, a później na zmianę: kobieta, mężczyzna. Większość finału przesiedziałam w strefie, więc ciężko odpowiedzieć mi, co się działo. Dla mnie start był pechowy. Przy drugiej wpince sięgając do następnego chwytu – zjechała mi dziaba. Cóż – tak bywa. Dzięki temu mogłam juz na spokojnie obejrzeć resztę finalistów i finalistek. Nie będzie niczym zaskakującym jak powiem, że Lucia Hrozova wygrała i to w pięknym stylu. Podsumowując: droga finałowa rozrzuciła zawodników nie zostawiając cienia wątpliwości, kto jest najlepszy. Juraj Švingál jako jedyny zawodnik skończył drogę, Lucce zabrakło dosłownie dwóch ruchów.

Juraj Švingál w finale

Lucie Hrozova w finale

Wyniki po finałach:

FINÁLE ŽENY:

FINÁLNE PORADIE	Meno	Priezvisko	Rok narodenia	Mesto	Športový klub	Finále body
1	Lucie	Hrozová	1988	HO Holešovice	Singing rock, Alpy extrem team,lezec, Mikov, Lexum evropská oční klinika	13,36
2	Martina	Kratochvílová	1993	HO Loko Brno	HUDY, Black Diamond, Direct Alpine, Triop	6,182
3	Maria	Soltesova	1984			3,121
4	Olga	Kosek	1991	AKG Łódź, KWW		2,1

FINÁLE MUŽI:

FINÁLNE PORADIE	Meno	Priezvisko	Rok narodenia	Mesto	Športový klub	Súčet bodov kvalifikácia	Finále body
1	Juraj	Svingal	1984	HK ABC Bratislava	ABC Food Machinery, 3Again, WTF	29,722	14,37
2	Jan	Straka	1981	HO Lokomotiva Brno	Stračena	30,73	6,2
3	Anton	Suchý	1978	Svit		30,73	6,19
4	Pavel	Vrtík	1976	Noční	HO Loko Brno	30,73	6,182
5	Jozef	Leško	1985	ABC HK Bratislava		27,661	4,17
6	Radek	Lienerth	1978	HO Lokomotiva Brno	Direct Alpine, TRIOP, Rock Empire	30,73	4,16
7	Emil	Fraštia	1971			27,66	4,14
8	Ján	Svrček	1960	Šarpoš	Mammut,DMM,Garmont	27,662	0,09
9	Petr	Hartmann	1993	HK Polička		27.65
10	Jozef	Veselý	1985			26.63
11	Michal	Kuda	1978			26.59
12	Pavel	Šulák	1982	HO Lokomotíva Brno		26.571
13	Ladislav	Petráš	1982	HO Lokomotíva Brno		25.642
14.-15.	Marek	Radovský	1983	HK Prometeus Handlová		25.59
14.-15.	Ondřej	Straka	1993	HO Tesla Brno		25.59
16	Andrej	Harak	1981	HK Prometeus Handlová		25.56
17	Jedrzej	Jablonski	1987	KW Warszawa		25.541
18	Jakub	Rafajdus	1996			23.531
19	Damian	Granowski	1985	KW Kraków	drytooling.com.pl, GÓRY	22.52
20	Peter	Bugáň	1989	HO Sokol Žilina		22.504
21	Lukáš	Gubáni	1985	Alpin Club Lokomotiva Bratislava		19.402
22	Dominik	Korpas	1988			18.26
23	Martin	Gazdík	1988	AC Lokomotiva Bratislava		15.25
24	Andy	Kolárik	1979	HK Extrém		8.18

 

Po dekoracji i pamiątkowym zdjęciu odbyło się after party. Cytując Słowaków: „Afterpárty bola kapitola sama o sebe a tí, čo neostali môžu ľutovať lebo zábava pokračovala až do ranných hodín ;-)”. Film z przejścia Lucki: http://www.youtube.com/watch?v=Q8qQvpM9YJs

Niedługo powinien pojawić się także film ogólny z zawodów.

Pierwsze koty za płoty, następna impreza: 07.12.2013 Black Diamond drytool cup, Brno.

Zdjęcia: R.Lienerth, P Kosek, L. Petras

Serdecznie podziękowania dla:

– Jędrka i Damiana za wspólne wspinanie i dobrą zabawę przed, w trakcie i po zawodach

– Przemka Koska za transport, ogarnięcie logistyki, kontakt ze Słowakami, zdjęcia i filmy

– ekipy z K2 za przygotowanie zawodów

– zawodników i zawodniczek za świetną imprezę

– Olga Kosek (AKG Łódź,

KW Warszawa, kosek.com)